« Η διάφανη μόνωση» είναι σχεδιασμένη να προσφέρει μοναδικά οικονομικά και περιβαλλοντολογικά πλεονεκτήματα, παρέχοντας συγχρόνως άνεση και ευκολία. Σε αυτή τη διαδικασία, ο βασικός υαλοπίνακας υπόκειται σε θερμική επεξεργασία σκλήρυνσης (ψήνεται), κάτι που του δίνει τρία εξαιρετικά χαρακτηριστικά: Έχει τέσσερις με πέντε φορές μεγαλύτερη εφελκυστική αντοχή από το μη επεξεργασμένο υαλοπίνακα του ίδιου πάχους και μπορεί για αυτό το λόγο να αντέξει πολύ υψηλότερες δυνάμεις αναρρόφησης ή αμβλείας (όχι αιχμηρής) σύγκρουσης. Το ψήσιμο επίσης κάνει τον υαλοπίνακα πιο ανθεκτικό σε ακραίες, μικρής διάρκειας μεταβολές σε ζεστές και κρύες θερμοκρασίες, και επιπλέον ικανότερο να αντέξει μεγάλες διαφορές στην θερμοκρασία εντός της δικής του μάζας. Ωστόσο, εάν προκύψει βλάβη εξ’ αιτίας υπερφόρτωσης , τότε ο υαλοπίνακας θα θρυμματιστεί σε μία μάζα από μη αιχμηρά, χαλαρά ενωμένα μεταξύ τους κομμάτια που αποτελούν μικρότερη απειλή τραυματισμού σε σχέση με τα αιχμηρά μεγάλα κομμάτια που είναι επακόλουθα του σπασίματος ενός συμβατικού υαλοπίνακα.
1.1 Παραγωγή
Οι μόνοι υαλοπίνακες που φτάνουν στη μονάδα θερμικής επεξεργασίας σκλήρυνσης είναι αυτοί που έχουν κοπεί από βασικό υαλοπίνακα. Αυτοί οι υαλοπίνακες είναι μετρημένοι επακριβώς, οι ακμές τους έχουν ήδη δεχθεί επεξεργασία λείανσης, και οι όποιες τρύπες και εγκοπές έχουν ήδη γίνει. Αυτά τα κομμάτια θερμαίνονται στους 600 ⁰C χρησιμοποιώντας ελεγχόμενο και ομοιόμορφο ζέσταμα και μετά ψύχονται ταχέως χρησιμοποιώντας κρύο αέρα, και τελικά «σβήνονται» με την γρήγορη επαναφορά τους σε θερμοκρασία δωματίου. Αυτό το «σβήσιμο», ή σε επαγγελματικούς όρους «εκτόνωση», κάνει την επιφάνεια του γυαλιού να κρυώσει γρηγορότερα από το κέντρο της μάζας του, πράγμα το οποίο δημιουργεί μία διαρκή δύναμη εφελκυσμού στο γυαλί. Η εφελκυστική τάση αυξάνεται από την επιφάνεια του υαλοπίνακα, η οποία είναι κάτω από θλιπτική τάση, στο κέντρο του κομματιού. Αυτή η δομή της τάσης δίνει στον υαλοπίνακα τις εξαιρετικές του δυνατότητες και επίσης εξηγεί γιατί όλες οι κατεργασίες πρέπει να γίνονται πάνω του προκαταβολικά. Εάν, για παράδειγμα, προσπαθήσουμε να τρυπήσουμε κάπου το γυαλί αφού έχει επεξεργασθεί θερμικά, όλο το κομμάτι θα θρυμματιστεί. Ο λόγος είναι ότι η διαδικασία του τρυπήματος διασπά ή διακόπτει τη δομή της τάσης γεγονός που προκαλεί την καταστροφή του γυαλιού. Οι ζώνες τάσης είναι ορατές κάτω από πολωμένο φως και μπορούν να παρουσιαστούν κάτω από συγκεκριμένες γωνίες σαν έγχρωμα οπτικά εφέ.
1.2 Δομικά Φυσικά Χαρακτηριστικά
Η θερμική αγωγιμότητα, η διαπερατότητα του φωτός και της ενέργειας, η θερμική διαστολή, η δύναμη θλίψης και το μέτρο ελαστικότητας παραμένουν όμοια στο βασικό υαλοπίνακα, όπως επίσης και το βάρος, τα ηχομονωτικά χαρακτηριστικά και οι χημικές ιδιότητες. Άλλοι παράμετροι ωστόσο όπως η μηχανική αντοχή, θα διαφοροποιηθούν σημαντικά.
1.3 Αντίσταση στην κρούση και το σοκ
Ο πλήρως θερμικά σκληρυμένος υαλοπίνακας είναι ανθεκτικός στα σοκ από μαλακά παραμορφώσιμα αντικείμενα (όπως το ανθρώπινο σώμα) και είναι σύμφωνο με το πρότυπο ΕΝ 12600 (η δοκιμή κρούσης εκκρεμούς για το γυαλί στα κτήρια). Το σχετικό πεδίο εφαρμογής καθορίζει και το απαιτούμενο πάχος του υαλοπίνακα.
1.4 Αντοχή σε κάμψη
Το πλήρως σκληρυμένο γυαλί μπορεί να φτιαχτεί από διάφορους βασικούς τύπους υαλοπινάκων και να είναι επιπλέον επιστρωμένο με κεραμικά χρώματα. Η αντοχή σε κάμψη (σ) πρέπει γι’ αυτό το λόγο να ταξινομείται σύμφωνα με το σχεδιασμό:
- Υαλοπίνακας Float με θερμική επεξεργασία σκλήρυνσης, σ = 120 MPa
- Υαλοπίνακας ανάγλυφος με θερμική επεξεργασία σκλήρυνσης, σ = 90 MPa
- Υαλοπίνακας με επίστρωση με θερμική επεξεργασία σκλήρυνσης όπου η επιστρωμένη πλευρά είναι σε τάση εφελκυσμού σ= 75 MPa
1.5 Αντίσταση σε συγκρούσεις μπάλας
Στα 6 mm πάχους, ό πλήρως θερμικά σκληρυμένος υαλοπίνακας είναι ιδιαιτέρως κατάλληλο για χρήση εφαρμογών μεγάλης επιφάνειας, σε γυμναστήρια και αίθουσες αθλητισμού όπως είναι σύνηθες σε χώρες όπως η Γερμανία (σύμφωνα με το πρότυπο DIN 18032 «Τεστ ασφαλείας σε πέταγμα μπάλας») EN 12600.
1.6 Επίδραση της θερμότητας
Ο πλήρως θερμικά σκληρυμένος υαλοπίνακας είναι ικανός να αντισταθεί σε θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τους 300 ⁰C για σύντομες χρονικές περιόδους, και θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 250 ⁰C για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα. Η αντίσταση ενάντια σε θερμοκρασιακές διαφορές εντός του υαλοπίνακα για παράδειγμα, είναι πολύ υψηλή, στους 200 Kelvin (Κ), συγκρινόμενη με τους 40 Κ για τον μη θερμικά επεξεργασμένο υαλοπίνακα.
1.7 Ανισοτροπίες (μοτίβο τάσης)
Αυτές είναι αναπόφευκτες εμφανίσεις εναλλαγής χρωμάτων στον θερμικά επεξεργασμένο υαλοπίνακα εξαιτίας της εσωτερικής κατανομής της τάσης κάθε υαλοπίνακα. Αναλόγως της γωνίας θέασης, σκουρόχρωμοι κύκλοι ή λουρίδες είναι εμφανείς σε πολωμένο φως.
1.8 Οπτική ποιότητα
Μικρές αλλαγές στην επιφάνεια του θερμικός επεξεργασμένου υαλοπίνακα μπορούν να προκληθούν λόγω της μετακίνησής του πάνω σε ρόδες κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του. Αυτές οι επιφανειακές αλλαγές αναφέρονται ως «κυλινδρικά κύματα», έχουν φυσική βάση λόγω τεχνικών αιτιών και δεν μπορούν να αποφευχθούν. Αυτός είναι και ο λόγος που, σε σπάνιες περιπτώσεις, βούλες – «κυλινδρικά σηκώματα» μπορούν να σχηματιστούν στην επιφάνεια του γυαλιού και να είναι ορατές κάτω από ανεπιθύμητες συνθήκες φωτισμού.
1.9 Επιφανειακή υγρασία στο σκληρυμένο γυαλί
Η εμβρεξιμότητα (δυνατότητα να βραχεί) της επιφάνειας μπορεί να «βαφτεί» από διαφορετικές στάμπες από κυλίνδρους, βεντούζες, μίγματα τριβής ή λίπανσης. Σε μεταγενέστερο σχηματισμό ενός φιλμ υγρασίας στην επιφάνεια του υαλοπίνακα, αυτή η ανομοιομορφία της κατακράτησης της υγρασίας είναι ορατή, αλλά δεν καταδεικνύει κάποια ατέλεια.
1.10 Ταυτότητα
Κάθε θερμικά επεξεργασμένο κομμάτι υαλοπίνακα πρέπει να έχει καθαρή και μόνιμη σήμανση, σύμφωνα με το πρότυπο ΕΝ 12150-3.